Kitap hakkında: 2012 / Tarih çok değişkenlidir. Eğer II. Nicholas tahttan çekilmeseydi ya da Ocak 1905'te başkentin merkezinde bir işçi gösterisini vurmasaydı neler olacağını her zaman hayal edebiliriz. Birkaç seçenek olacak, çünkü gerçekleşen veya gerçekleşmeyen her olaydan tek bir olasılık değil, aynı anda birkaç olasılık ortaya çıkıyor. Aynı zamanda hikaye tek satırlıktır. Olanlar zaten olmuştur, olanların geri dönüşü yoktur ve geri döndürülemez. Aslına bakılırsa tarihi bu kadar ilginç kılan, çok değişkenlik ve geri döndürülemezliğin, çok doğrusallık ve tek yönlülüğün birleşimidir. Bu son durumda en ilginç olanı tarihte kaybolup hayatta kalanlardır. Vasily Vitalievich Shulgin tam bir kaybedendi ama hayatta kalmayı başardı. Devrim öncesi dört Dumas'ın da milletvekili olan bir Rus milliyetçisi, Yahudi karşıtı Beilis davası sırasında haksız yere suçlanan bir Yahudi'nin tarafını tuttu; Beyaz Muhafız hareketine katılan, göçmen, Sovyet mahkumu, Kruşçev tarafından affedilen; Vladimir şehrinde sessizce yaşayan, iki Sovyet filminde rol alan bir emekli, “Tarihin Yargısından Önce” ve kendi oynadığı “Güven Operasyonu”, Shulgin gerileyen yıllarında tüm hayatını hatırladı ve Rostislav Krasyukov bu anıları özenle yazdı. Shulgin'in anılarını okuyan herkes, Rostislav Krasyukov'un Shulgin'in tonlamasını korumayı başardığı konusunda hemfikir olacaktır. O tanınabilir. Onu, sonsuza dek kaybettiğine hiç inanmayan, kaybeden bir politikacı olarak tanıyoruz. Sovyet rejimi tarafından affedilen, propaganda filmlerinde rol alan, şans eseri büyük güçlerin milliyetçi politikalarını uygulayacak ve halihazırda yürütmekte olan galiplerinden daha akıllı olduğundan emin. Shulgin'in Krasyukov'a söylediği her şeyde tam da bu parlak, korkutucu ve belki de cesaret verici özellik var. Ne siyasette ne de tarihte hiçbir şey tamamen kaybolmaz. Hiç kimse nihai ve geri dönülemez bir kaybeden olarak kabul edilemez.